Lagere dosering vitamine B12 even goed als hogere bij tekort
Vitamine B12 (cyanocobalamine) is een belangrijke wateroplosbare vitamine die het menselijk lichaam niet zelf kan produceren en men daarom via de voeding moet binnenkrijgen. De opname van vitamine B12 gebeurt in het laatste deel van de dunne darm. Voordat deze opname zich kan voordoen, wordt vitamine B12 gekoppeld aan de stof intrinsieke factor, welke wordt geproduceerd door de pariëtale cellen in de wand van de maag. Vitamine B12 is onder andere nodig bij de vorming van rode bloedcellen, het onderhouden van het centrale zenuwstelsel en speelt tevens een rol bij cognitieve prestaties. Dierlijke producten, waaronder vlees, schaaldieren, eieren en zuivelproducten, bevatten verschillende hoeveelheden vitamine B12. Voedingsmiddelen gemaakt van planten bevatten geen vitamine B12, tenzij ze hiermee industrieel verrijkt zijn. Voorbeelden van verrijkte plantaardige voedingsmiddelen zijn sojamelk, ontbijtgranen en vleesvervangers. Feit is wel dat het lichaam vitamine B12 afkomstig uit dierlijke producten veel effectiever kan opnemen dan vanuit verrijkte plantaardige producten.
Een tekort aan vitamine B12 kan nadelige gevolgen hebben op de aanmaak van rode bloedcellen, maar ook zorgen voor cardiovasculaire en neurologische problemen. Ouderen, vegetariërs en veganisten hebben een verhoogde kans op het krijgen van een vitamine B12-tekort, doordat zij geen (of weinig) vlees en andere dierlijke producten nuttigen. Suppletie van vitamine B12 kan door middel van injecties in een spier plaatsvinden, maar ook met behulp van tabletten.
Een eenvoudige methode om een vitamine B12-tekort te herstellen is, door gedurende een bepaalde tijd, wekelijks een eenmalige dosis van 2000 µg (microgram) vitamine B12 te slikken. Echter, uit eerder onderzoek is gebleken dat zulke hoge orale doses vitamine slecht door het lichaam worden geabsorbeerd en soms zorgen voor hinderlijke bijwerkingen, zoals hoofdpijn, acne en een verminderd zicht. Om deze redenen zijn onderzoekers in Milaan een studie gestart waarbij ze de effectiviteit van de wekelijkse dosering van 2000 µg hebben vergeleken met het effect van een dosering van 50 µg per dag (350 µg per week). Een groep van 40 vegetariërs en veganisten met een marginaal tekort aan vitamine B12 werd willekeurig verdeeld in twee groepen. Gedurende twaalf weken kreeg de ene groep de standaarddosering van 2000 µg vitamine B12 per week en de andere groep de lagere dosering van 50 µg per dag. Na 15, 30, 60 en 90 dagen werd het effect van beide behandelingen geëvalueerd.
Als uitkomst werd gevonden dat zowel de hoge als de lage dosering vitamine B12 significant de hoeveelheid vitamine B12 in het bloed doet verhogen tot de waarde waarbij het marginale tekort is opgeheven. Als kanttekening plaatsen de onderzoekers dat medicamenteuze behandeling bij een dergelijk miniem tekort nu als overbodig wordt gezien. Om te bevestigen dat bij de suppletie van vitamine B12 een lagere dosering kan worden gebruikt bij personen met grotere tekorten, zal dan ook meer onderzoek moeten worden uitgevoerd.
Bron: Del Bo’ C et al. Effect of two different sublingual dosages of vitamin B12 on cobalamin nutritional status in vegans and vegetarians with a marginal deficiency: A randomized controlled trial. Clinical Nutrition, 2019 Apr;38(2):575-583. doi: 10.1016/j.clnu.2018.02.008.
Lees ook:
- Antidepressivum laat goede effecten zien bij PDS
- Parkinson uit zich vaak eerst met maagdarmklachten
- Anti-TNF medicatie of een operatie als eerste behandeling bij de ziekte van Crohn
- Hoger risico op lange termijn complicaties door persisterende vlokatrofie bij coeliakie
- Thalidomide effectief tegen terugkerend bloedverlies bij angiodysplasie